Overgave is het tegenovergestelde van controle. Meer in overgave leven zorgt ervoor dat je minder controle hebt. Hoe minder overgave des te meer controle. Maar de vraag is, wil je controle hebben en heeft het zin?
Wat houdt overgave in?
Als ik overgave opzoek in het woordenboek dan komen er meerdere betekenissen terug van het woord overgave.
1) Abandon 2) Aflevering 3) Afstand 4) Berusting 5) Bezieling 6) Capitulatie 7) Devotie 8) Enthousiasme 9) Hartstocht 10) IJver 11) Inzet 12) Onderwerping 13) Overdracht 14) Passie 15) Resignatie 16) Toewijding
Dit zijn betekenissen van overgave die volgens mij terug te voeren zijn naar twee, namelijk berusting en toewijding. Eerst zal je abandon, aflevering, afstand, capitulatie en resignatie ervaren om los te kunnen laten. Zodat je via onderwerping en overdracht in berusting kunt komen. Dan kun je passie, bezieling, devotie, enthousiasme, hartstocht, inzet en ijver inzetten om in toewijding aan te komen.
Overgave nader bekeken
Als ik berusting en toewijding naast elkaar leg, dan voelt het voor mij alsof het een voortvloeit uit het ander. En misschien ook wel andersom. Als je loslaat, berust en accepteert wat is, dan komt er meer ruimte voor toewijding. Want dan blijft alleen nog over, waar je je hart zich mee wil verbinden. Al het andere mag je loslaten. En als je alle aandacht in volledige toewijding richt op iets, dan komt er meer berusting. Dat niet alles goed hoeft te zijn of je aandacht verdient. Je mag controle loslaten.
Controle tegenover overgave
De medaille van overgave heeft aan de andere kant controle.
En naarmate je ouder wordt, is controle houden steeds belangrijker. Als je jong bent, kun je je makkelijker overgeven. Sterker nog, daar begin je mee. Als je geboren wordt is het een en al overgave, want je bent zelf nog niet in staat voor jezelf te zorgen. Dat verandert als je je verzorgers steeds minder nodig hebt en meer en meer zelf gaat ontdekken en doen.
Als je ouder wordt en met ouder bedoel ik dan dat je naar een leeftijd gaat waarin je gaat merken dat je ouder wordt, wordt controle steeds belangrijker. Als je merkt dat je lijf opeens niet meer doet wat je in je hoofd nog wel kunt.
Stel je laat de controle los en het gaat mis. Je valt of je zegt iets raars of je beweegt vreemd of, ja wat kan er eigenlijk gebeuren als je de controle los laat?
Dat is best een goede vraag.
Wat gebeurt er als je de controle loslaat?
Dit is een beetje mijn mantra van dit jaar. Ik vraag me steeds weer af ok Monique je maakt je hier druk om, omdat je graag de controle erover wilt houden. Maar wat gebeurt er als je die loslaat?
Zodra je de controle loslaat, kom je in berusting en toewijding.
Paniek, angst, woede, frustratie, schaamte, schuld, zorgen maken en verlangen horen bij controle. Deze emoties horen bij het invullen en controleren van de toekomst. En dat is onmogelijk. De toekomst kun je wel proberen in te vullen, maar uiteindelijk komt het zoals het komen moet. Daar is niets aan te veranderen. Zodra je in overgave gaat, vallen deze emoties weg. Je geeft je over aan dat wat op dat moment is en laat gebeuren wat er gaat gebeuren.
Dus je kunt angst hebben voor het onbekende of iets wat je niet zou willen in de toekomst. Maar je kunt ook de controle willen houden om door te zetten wat je zo graag wel wilt dat er gaat gebeuren.
In beide gevallen wil je controle houden. En controle voedt de emoties angst, paniek, woede, frustratie, schaamte, schuld, zorgen maken en verlangen. Dat er voor zorgt dat je vergeet te leven. In het nu leven helpt je om toekomst denken los te laten. Aandachtig doen wat je op dit moment doet.
Van berusting naar toewijding
Als je opzoekt wat toewijding is, dan kom je op iets moois. Namelijk permanente en volledige aandacht. Zodra je in aandacht bent met wat je doet, toegewijd bent, dan verblijf je in het heden. Het enige moment waarin je kunt waarnemen dat je leeft. En dat is precies wat nodig is om je gelukkig en vol-ledig te voelen.
Wat is overgave voor mij?
Toen ik een jaar of 28 was, ben ik naar Turkije gevlogen om daar vervolgens op de boot van mijn vader te stappen. We zouden zijn zeilboot van Marmaris naar Ijmuiden gaan zeilen samen met een schipper. Ik had een koffer vol met leuke jurkjes mee en dacht een maand lang elke avond uit te gaan, aan wal. Maar toen bleek dit een grote illusie, want mijn vader sloeg voor een week eten en drinken in.
Dat laatste bestond voornamelijk uit Bacardi, witte -en rode wijn en bier. En we vertrokken. Ik dacht, wat nu? Een hele week op zee, wat moet ik doen? Toen raakte ik zelfs een beetje in paniek, want ik was hier helemaal niet op ingesteld. En ik had maar 2 boeken bij me en 3 cd’s. Het leek een onmogelijke klus te worden.
Overboord springen had niet veel zin meer, inmiddels waren we al te ver weg van de kust en er zat dus niets anders op, dan me over te geven aan de situatie. Te berusten en te accepteren dat ik pas na een week weer land zou zien. En inderdaad op het moment dat ik mijn angst en paniek los liet en aanvaard had wat er op dat moment was, was ik steeds meer in aandacht aanwezig.
En wat was dat een mooie ervaring!
’s Nachts de enorme hoeveelheden sterren en de Melkweg als grote koepel over onze boot heen bekijken. De ondergaande zon op zee bewonderen, steeds weer in andere kleuren. En de adembenemend mooie schittering van het licht op het water. De wind die steeds weer anders was voelen, dan weer hard en tegen de boot in, dan weer zachtjes in de zeilen. De zwoele geur van de steeds weer veranderende zee en de wisselende wind. Het spannende zwemmen midden op zee. De lange, oeverloze gesprekken, vooral na een paar baco’s. En het heerlijk, smakende eten op het water. Voor geen goud had ik deze ervaring willen missen.
Het heeft mij geleerd wat volledige overgave me kan brengen. Als ik vast loop en merk dat ik weer teveel controle wil houden, dan pak ik deze onvergetelijke ervaring er weer even bij om weer te voelen hoe dat was.
Ook oefenen met overgave?
Als je merkt dat je vastzit in je hoofd, als je een bepaalde gedachte hebt die constant terug komt, schrijf deze dan op.
Of maak een piekerkwartiertje. Waarin je alles wat je maar te binnen schiet, opschrijft. Hoe onsamenhangend dit ook is, schrijf het op. Na het kwartier stop je en lees je alles terug. En probeer je te ontdekken of er angstgedachten in voorkomen. Je kunt vaak de verschillende gedachten groeperen en uiteindelijk tot een of een paar hoofdgedachten terug brengen.
Dan zet je die hoofdgedachten op een rij en geef je ze een cijfer van 1 tot 10. Waarbij 1 helemaal niet waar is en 10 helemaal waar. Je vraagt jezelf hierbij klopt deze gedachte, is dit waar?
Daarna draai je de gedachte om en maak je van een negatieve gedachte een positieve. En dit wordt je nieuwe mantra de komende tijd. Deze mag je zo vaak als je wilt tegen jezelf herhalen. Na verloop van tijd neemt vanzelf de lading en dus de angst af.
Coaching op Sardinie
Je kunt er ook voor kiezen om met deze methode aan de slag te gaan op Sardinie. Deze methode wordt veel gebruikt in de cognitieve gedragstherapie en heeft als voordeel dat je heel goed in kaart kunt brengen wat er aan de hand is. En daarna zelf als het ware de metingen kunt bij houden. Het maakt gevoelens en emoties overzichtelijk. Dat is handig.
Als je kiest voor een coachingtraject bij ons op Sardinie gaan we samen bekijken wat er allemaal in je om gaat. Het voordeel is tevens dat je bij ons in een rustige omgeving komt en minder afgeleid wordt. Zo krijg je beter helder wat er allemaal in je hoofd omgaat. In een week kun je al heel effectief een verandering ervaren.
